Dwór w Jędrzychowicach
Dwór w Jędrzychowicach (Hennersdorf), będący obszerną, renesansową rezydencją, wybudowano na wcześniejszych fundamentach prawdopodobnie w połowie XVI wieku. Co ciekawe, bardzo trudno jest dotrzeć do historii budynku, bez problemu ustalić za to można linię jego właścicieli.
W czasie jego budowy (prawdopodobnie jednak rozbudowy lub przebudowy zamku znajdującego się tu wcześniej) wieś należała do Sebastiana Schütza, który sprzedał ją zięciom, Joachimowi Schmiedowi i Hansowi von Hoffmann. To po Hasie von Hoffmann odziedziczyli ją jego synowie, Georg Friedrich i burmistrz Zgorzelca Sebastian. Na nim skończyła się męska linia rodziny, dwór przeszedł więc na własność córki Sebastiana, Anny. Po wyjściu za mąż za Heinricha von Rittera w 1611 roku przebudowała dwór, wtedy też najprawdopodobniej zyskał on wieżę z charakterystycznymi oknami, z których roztaczał się widok na okolicę, oraz zachodnie skrzydło. Von Ritter na dwa lata przed śmiercią, w 1625 roku, przeprowadził gruntowną restaurację rodowej siedziby. Ponownie modernizowano budowlę w XIX wieku, już po oddaniu majątku w dzierżawę. Oprócz budynku dworu, znajdował się tu również starannie utrzymany dworski park i liczne zabudowania gospodarcze.
Uszkodzony podczas Drugiej Wojny Światowej, po nacjonalizacji przez państwo polskie użytkowany był aż do 1958 roku. Z uwagi jednak na brak jakichkolwiek remontów czy napraw, stopniowo obracał się w ruinę.
Dziś dwór w Jędrzychowicach, w którym kwaterował król Stanisław Leszczyński (1700 - 1721), a podczas wojen napoleońskich wielki książę Konstanty Mikołajewicz Romanow, pozostający w prywatnych rękach, to całkowita ruina. Nieogrodzony, nadal niszczeje. Stoi jeszcze korpus wieży ze śladami drewnianych schodów, wyraźny jest również zarys fundamentów we wnętrzu. Po zabudowaniach dworskich nie ma już śladu, zachował się fragment zabytkowego parku.
GUTSHAUS IN JĘDRZYCHOWICE
Das Gutshaus in Jędrzychowice (Hennersdorf), eine weitläufige, renaissancezeitliche Residenz, wurde vermutlich Mitte des 16. Jahrhunderts auf älteren Fundamenten errichtet. Interessanterweise ist es sehr schwierig, die Geschichte des Gebäudes zu rekonstruieren, während die Besitzerlinie problemlos nachvollzogen werden kann.
Zur Zeit des Baus (wahrscheinlich jedoch einer Erweiterung oder des Umbaus der zuvor vorhandenen Burg) gehörte das Dorf Sebastian Schütz, der es seinen Schwiegersöhnen, Joachim Schmied und Hans von Hoffmann, verkaufte. Nach Hans von Hoffmann wurde das Anwesen an seine Söhne, Georg Friedrich und den Bürgermeister von Görlitz, Sebastian, vererbt. Mit ihm endete die männliche Linie der Familie, sodass das Gut an Sebastians Tochter Anna überging. Nach ihrer Heirat mit Heinrich von Ritter im Jahr 1611 ließ sie das Herrenhaus umbauen, und vermutlich erhielt es zu dieser Zeit den Turm mit den charakteristischen Fenstern, die einen Blick auf die Umgebung ermöglichten, sowie den westlichen Flügel. Von Ritter führte zwei Jahre vor seinem Tod im Jahr 1625 eine gründliche Restaurierung des Familiensitzes durch.
Das Gebäude wurde im 19. Jahrhundert erneut modernisiert, nachdem das Anwesen verpachtet worden war. Neben dem Herrenhaus befanden sich hier auch ein sorgfältig gepflegter Gutspark und zahlreiche Wirtschaftsgebäude.
Während des Zweiten Weltkriegs beschädigt und nach der Verstaatlichung durch den polnischen Staat bis 1958 genutzt, verfiel das Gutshaus aufgrund fehlender Renovierungsarbeiten allmählich zur Ruine.
Heute ist das Gutshaus in Jędrzychowice, in dem König Stanislaus Leszczyński (1700–1721) und während der Napoleonischen Kriege Großfürst Konstantin Nikolajewitsch Romanow untergebracht waren, das sich in Privatbesitz befindet, eine völlige Ruine. Ungeschützt und weiterhin dem Verfall preisgegeben, steht noch der Turm mit den Resten einer Holztreppe, und die Grundrisse der Fundamente sind im Inneren erkennbar. Von den Wirtschaftsgebäuden ist nichts mehr erhalten, ein Fragment des historischen Parks ist jedoch noch vorhanden.
w przygotowaniu
