Untermarkt 26 (Gospoda Pod Brązowym Jeleniem)
Stojąca na rogu Neissstrasse i Dolnego Rynku dawna gospoda „Pod Brązowym Jeleniem” (Gasthof Brauner Hirsch) uważana jest za jeden z największych, najbardziej przestronnych domów w mieście. Barokowa kamienica, przebudowana po pożarze miasta w 1717 roku, z podcieniami (arkadami), datowanymi na koniec XV wieku, przez długi czas była jednym z najbardziej eleganckich zajazdów i browarów w mieście. Otwarty w 1722 roku zajazd szczycił się przestronnymi salami, wygodnymi pokojami gościnnymi i strefą rekreacyjną.
Do najbardziej znanych wczesnych właścicieli należeli burmistrz Görlitz Seifrid Goswin (około 1475 r.) i urzędnik miejski Georg Voit (około 1490 r.). Michel Schmid, właściciel Brązowego Jelenia około 1545 r., uwiecznił swoje imię na jednym z zworników. Elewację nad gzymsem parteru tworzy dwanaście płaskich pilastrów z eleganckimi kompozytowymi kapitelami i konsolowymi podstawami. Herb od strony rynku prawdopodobnie przedstawia herb Pößner.
Sam budynek ma powierzchnię 2500 metrów kwadratowych, po 380 na piętrze. Gościli tu, między innymi, król Westfalii Jérôme Bonaparte (1812), królowie pruscy Fryderyk Wilhelm III i Fryderyk Wilhelm IV, a także car Rosji Mikołaj I i rosyjski następca tronu Aleksander II. Podczas wojny niemieckiej w 1866 roku książę Fryderyk Karol przez krótki czas wykorzystywał Brązowego Jelenia jako kwaterę główną.
Przez ponad 600 lat istnienia, w nowożytnej historii budynku mieścił się tu obóz dla uchodźców, dom pielęgniarek oraz internat szkolny. Obecnie pusty budynek służył za tło filmowe do wielu znanych realizacji, jak choćby „Bękarty wojny”, „Czytelnik”, „W 80 dni dookoła świata” czy oskarowy „Grand Budapest Hotel”. Upamiętnia to witryna w parterze budynku od strony Neissstrasse.
Budynek, po wcześniejszym umówieniu się, można zwiedzać z przewodnikiem.
Untermarkt 26 (Gasthof Brauner Hirsch)
An der Ecke Neißestraße und Untermarkt steht der ehemalige Gasthof „Zum Braunen Hirsch“ (Gasthof Brauner Hirsch), der als eines der größten und geräumigsten Häuser der Stadt gilt. Das barocke Gebäude, das nach dem Stadtbrand von 1717 umgebaut wurde, besitzt Arkaden, die auf das Ende des 15. Jahrhunderts datiert werden, und war lange Zeit einer der elegantesten Gasthöfe und Brauereien der Stadt. Der 1722 eröffnete Gasthof zeichnete sich durch geräumige Säle, komfortable Gästezimmer und eine Freizeitanlage aus.
Zu den bekanntesten frühen Besitzern gehörten der Bürgermeister von Görlitz, Seifrid Goswin (um 1475), und der Stadtschreiber Georg Voit (um 1490). Michel Schmid, Besitzer des „Braunen Hirsch“ um 1545, verewigte seinen Namen auf einem der Schlusssteine. Über dem Gesims des Erdgeschosses befindet sich eine Fassade mit zwölf flachen Pilastern, die elegante Kompositkapitelle und Konsolensockel tragen. Das Wappen auf der Marktseite zeigt vermutlich das Wappen der Familie Pößner.
Das Gebäude hat eine Fläche von 2500 Quadratmetern, mit 380 Quadratmetern pro Etage. Zu den Gästen gehörten unter anderem der König von Westfalen, Jérôme Bonaparte (1812), die preußischen Könige Friedrich Wilhelm III. und Friedrich Wilhelm IV. sowie der Zar von Russland, Nikolaus I., und sein Nachfolger, Alexander II. Während des Deutschen Krieges 1866 nutzte Prinz Friedrich Karl den „Braunen Hirsch“ für kurze Zeit als Hauptquartier.
In den mehr als 600 Jahren seiner Geschichte beherbergte das Gebäude in der Neuzeit unter anderem ein Flüchtlingslager, ein Schwesternwohnheim und ein Internat. Heute steht das Gebäude leer und diente als Kulisse für viele bekannte Filme, darunter „Inglourious Basterds“, „Der Vorleser“, „In 80 Tagen um die Welt“ und der Oscar-prämierte „Grand Budapest Hotel“. Ein Schaukasten im Erdgeschoss des Gebäudes zur Neißestraße hin erinnert daran.
Das Gebäude kann nach vorheriger Vereinbarung mit einem Führer besichtigt werden.
