Pomnik Goethego
Stojący na rogu Goethe-Straße i Sattigstraße pomnik poety Johanna Wolfganga Goethego jest obecnie tylko repliką oryginalnego pomnika z 1902 roku. Początkowo zaprojektowany jako fontanna, pomnik miał szeroką misę z nisko umieszczonym wyobrażeniem „ust prawdy”, z których wypływała woda. Całość wieńczyło brązowe popiersie niemieckiego pisarza i poety. Pomnik imponował zarówno swoimi rozmiarami, jak i spokojnymi, opływowymi liniami, które stanowiły kontrast do wcześniejszych, bardziej przeładowanych projektów. Na starych pocztówkach prezentował się naprawdę monumentalnie, co podkreślało zarówno wielkość samego poety, jak i jego znaczenie dla niemieckiej sztuki.
Pomnik został zaprojektowany przez nauczyciela szkoły budowlanej w Görlitz, Hugo Behra, a popiersie wykonał rzeźbiarz prof. Johannes Pfuhl. Niestety, podczas II Wojny Światowej pomnik podzielił los wielu innych dzieł sztuki i został przetopiony na potrzeby przemysłu zbrojeniowego.
Na starych zdjęciach widoczny jest jeszcze fragment misy fontanny, natomiast na współczesnych pozostało już tylko obramowanie o łagodnej, zakrzywionej linii. Obecne popiersie, wykonane z piaskowca, jest repliką oryginału. Zostało stworzone przez goerlitzkiego rzeźbiarza Willi'ego Ullricha, który wzorował się na dziele Daniela Christiana Raucha. Zredukowaną w formie rzeźbę odsłonięto 28 sierpnia 1949 roku, z okazji 200. urodzin Goethego.
Johann Wolfgang Goethe pozostawił swój ślad w historii miasta także w inny sposób – według podań, odwiedził te tereny w 1772 roku, gdzie zakochał się w Minne Herzlieb, która stała się jego muzą.
Zaskakujące jest również porównanie otoczenia pomnika na dawnych i współczesnych zdjęciach. Na starych fotografiach pomnik jest dumnie wyeksponowany na wypielęgnowanym terenie, wśród szerokich ścieżek spacerowych. Obecnie, jeśli nie wiemy, gdzie go szukać, łatwo przeoczyć jego istnienie, szczególnie latem, gdy tonie w cieniu gęstej roślinności.
Goethe-Denkmal
An der Ecke Goethe-Straße und Sattigstraße steht das Denkmal des Dichters Johann Wolfgang von Goethe, das heute nur noch eine Replik des ursprünglichen Denkmals von 1902 ist. Ursprünglich als Brunnen gestaltet, besaß das Denkmal eine breite Schale mit einem tief sitzenden Relief der „Wahrheitslippen“, aus denen Wasser sprudelte, und wurde von einer Bronzebüste des deutschen Dichters gekrönt. Das Denkmal beeindruckte sowohl durch seine Größe als auch durch die ruhigen, geschwungenen Linien, die eine Antwort auf die früheren, überladenen Entwürfe waren. Auf alten Postkarten wirkt es wahrhaft monumental, was die Größe und Bedeutung des Dichters für die deutsche Kunst unterstreicht.
Das Denkmal wurde von dem Lehrer der Baugewerkschule Görlitz, Hugo Behr, entworfen, während die Porträtbüste von dem Bildhauer Professor Johannes Pfuhl geschaffen wurde. Im Zweiten Weltkrieg teilte es das Schicksal vieler Kunstwerke und wurde für die Kriegsindustrie eingeschmolzen.
Auf alten Fotografien ist noch ein Teil der Brunnenschale zu sehen, während auf den neueren Bildern nur ein Teil des Rahmens mit sanft geschwungenen Linien übrig geblieben ist. Die heutige Büste ist eine Replik des Originals und wurde von dem Görlitzer Bildhauer Willi Ullrich aus Sandstein gefertigt, der sich an dem Werk von Daniel Christian Rauchorientierte. Die in reduzierter Form rekonstruierte Skulptur wurde am 28. August 1949, anlässlich des 200. Geburtstags von Goethe, enthüllt.
Goethe hinterließ auch auf andere Weise seine Spuren in der Stadt – angeblich besuchte er 1772 diese Gegend und verliebte sich in Minna Herzlieb, die seine Muse wurde.
Bemerkenswert ist auch der Vergleich der Umgebung des Denkmals damals und heute. Auf alten Fotos steht es stolz auf einem gepflegten Gelände, umgeben von breiten Spazierwegen. Heutzutage kann man es leicht übersehen, besonders im Sommer, wenn es im Schatten dichter Vegetation verschwindet.
