Szkoła nr 6
Stare zdjęcie przedstawia Melanchthonstraße (ulicę Melanchtona) w Görlitz, z niemal niewidoczną za drzewami Szkołą Podstawową nr 6. Na dawnych obrazach uwagę zwracają przede wszystkim otaczające szkoły puste pola. W szybko rozwijającej się dzielnicy południowej, szkoły stanowiły niezbędne zaplecze socjalne.
Na zdjęciu widzimy już wybudowaną ulicę, która przedstawia typową dla tamtych czasów zabudowę małomiasteczkową, z szeregowymi domami. Domy te były zamieszkane głównie przez robotników zatrudnionych w dynamicznie rozwijającym się mieście. Budynki, wznoszone z prefabrykowanych elementów, musiały jednak spełniać niemieckie poczucie estetyki. Dwupiętrowe domy o prostych fasadach, z prostymi nadprożami oraz klatkami schodowymi zaakcentowanymi wyższymi szczytami, charakteryzowały się ładem i porządkiem, choć mogły wydawać się nieco monotonne.
W okresie przed rewolucją przemysłową populacja Görlitz wynosiła mniej niż 10 tysięcy mieszkańców, jednak między 1825 a 1905 rokiem liczba ta wzrosła ośmiokrotnie, do 83 766 osób. Rozwój miasta wymagał przekroczenia średniowiecznych granic i ekspansji w nowe, niezamieszkałe dotąd rejony. Z tego powodu konieczne stało się budowanie szybkich i niedrogich domów. Mimo ograniczeń estetycznych, starano się dbać o symetrię i estetykę.
Chociaż na zdjęciu nie widać dobrze Szkoły Podstawowej nr 6, jej architektura stanowi wyjątkowy przykład nawiązań do niemieckiego renesansu.
Dzisiejsza dzielnica zachowała coś ze spokojnego charakteru pierwszych domów. Większość budynków pozostała niemal niezmieniona, zachowując nawet oryginalne murowane podstawy ogrodzeń. Fasady są starannie odnawiane, a zazielenione ulice nadal sprawiają wrażenie sennych, uporządkowanych miasteczek. Brukowane chodniki z kamiennymi krawężnikami oraz brukowana ulica również przetrwały do dziś w oryginalnym stanie.
Schule Nr. 6
Ein altes Foto zeigt die Melanchthonstraße in Görlitz, mit der fast unsichtbaren Grundschule Nr. 6 im Hintergrund, verborgen hinter Bäumen. Auf alten Bildern fallen vor allem die leeren Felder auf, die die Schulen umgeben. Im schnell wachsenden südlichen Viertel waren Schulen ein unverzichtbarer Teil der sozialen Infrastruktur.
Auf diesem Foto sehen wir bereits die Straße mit der typischen kleinstädtischen Bebauung, bestehend aus Reihenhäusern. Diese Häuser wurden hauptsächlich von Arbeitern bewohnt, die in der schnell wachsenden Stadt beschäftigt waren. Die Gebäude, die aus vorgefertigten Elementen errichtet wurden, mussten dennoch den deutschen Sinn für Ästhetik erfüllen. Zweigeschossige Häuser mit einfachen Fassaden, geraden Stürzen und durch höhere Giebel akzentuierten Treppenhäusern zeichneten sich durch Ordnung und Symmetrie aus, auch wenn sie etwas monoton wirkten.
Vor der industriellen Revolution hatte Görlitz weniger als 10.000 Einwohner, doch zwischen 1825 und 1905 stieg diese Zahl auf 83.766. Die Stadt musste ihre mittelalterlichen Grenzen überschreiten und sich in bisher unerschlossene Richtungen ausdehnen. Dies erforderte den Bau schneller und kostengünstiger Häuser. Auch in diesen Zeiten wurde auf Symmetrie und Ästhetik Wert gelegt.
Obwohl die Grundschule Nr. 6 auf dem Foto nur schwer zu erkennen ist, ist sie ein Beispiel für die Architektur, die an den deutschen Renaissance-Stil angelehnt ist.
Das heutige Viertel hat etwas von dem ruhigen Charakter der ersten Häuser bewahrt. Viele Gebäude sind nahezu unverändert geblieben und haben sogar ihre originalen gemauerten Zaunfundamente erhalten. Die Fassaden werden sorgfältig restauriert, und die begrünten Straßen wirken weiterhin wie ein verschlafenes, ordentliches Städtchen. Die gepflasterten Gehwege mit Steinrändern und die gepflasterte Straße sind bis heute im Originalzustand erhalten geblieben.
