Panorama Bautzen
Zwiedzanie Budziszyna najlepiej zacząć od mostu Friedensbrücke. Zniszczonu podczas II Wojny Światowej most został odbudowany kilka lat później, i wtedy właśnie nadano mu istniejącą do dziś nazwę „Most Pokoju”. To stąd rozciąga się najpiękniejsza panorama Starego Miasta.
Przytulone do stromej skarpy, górującej nad leniwie płynącą Sprewą,potężne mury miejskie z masywnymi basztami – w tym na pierwszym planie wieżą ciśnień, zwaną Starym Wodotryskiem, licznymi basztami i wieżami kościołów czy ratusza, z wychylającymi się zza nich szczytami zamku Ortenburg, wraz z wiekową, ale i nowszą zabudową, tworzą zachwycającą panoramę miasta. Stąd tylko kilka minut spacerem dzieli nas od budziszyńskiej starówki.
Panorama von Bautzen
Eine Tour durch Bautzen beginnt am besten auf der Friedensbrücke. Die im Zweiten Weltkrieg zerstörte Brücke wurde einige Jahre später wiederaufgebaut und erhielt ihren heutigen Namen „Friedensbrücke“. Von hier aus bietet sich der schönste Panoramablick auf die Altstadt. Die Stadt, die sich an einen steilen Hang schmiegt, thront majestätisch über der gemächlich dahinfließenden Spree. Mächtige Stadtmauern mit massiven Türmen, darunter im Vordergrund der Alte Wasserkunst, zahlreiche Türme und Kirchtürme sowie die Giebel des Schlosses Ortenburg, zusammen mit alter und neuerer Bebauung, schaffen ein beeindruckendes Stadtpanorama. Von hier sind es nur wenige Minuten zu Fuß bis zur Altstadt von Bautzen.
Cmentarz świętego Mikołaja
Cmentarz św. Mikołaja z malowniczą ruiną kościoła pod tym samym wezwaniem jest jednym z najbardziej romantycznych miejsc wiecznego spoczynku. Choć sama świątynia została zniszczona podczas wojny 30-letniej i nigdy nie odbudowana, poświęcony w 1455 roku cmentarz jest czynny do dziś. Pochowani są tu przede wszystkim katedralni dziekani i biskupi oraz znani Łużyczanie. W 1852 r. obok ruin wybudowano niewielką kaplicę, która służy nadal obrzędom pogrzebowym. Na znajdujących się tu nagrobkach znajdziemy napisy w językach niemieckim i górnołużyckim. Cmentarz i ruina kościoła są także świetnym miejscem widokowym na dolinę Szprewy.
Friedhof St. Nikolai
Der Friedhof St. Nikolai mit den malerischen Ruinen der gleichnamigen Kirche ist einer der romantischsten Ruhestätten. Obwohl die Kirche im Dreißigjährigen Krieg zerstört und nie wieder aufgebaut wurde, ist der 1455 geweihte Friedhof bis heute in Betrieb. Hier sind vor allem Domdekane und Bischöfe sowie bekannte Lausitzer begraben. 1852 wurde neben den Ruinen eine kleine Kapelle errichtet, die noch immer für Beerdigungszeremonien genutzt wird. Auf den Grabsteinen finden sich Inschriften in deutscher und obersorbischer Sprache. Der Friedhof und die Kirchenruine bieten auch einen hervorragenden Blick auf das Spreetal.
Katedra p.w. Świętego Piotra
Budowę katedry św. Piotra rozpoczęto na początku XIII wieku, ale swój ostateczny, do dziś zachowany kształt, z późnogotyckim wykończeniem wnętrza, osiągnęła dopiero pod koniec XV wieku. Wyjątkowość katedry nie bierze się jednak z jakkolwiek ciekawej architektury a z faktu, że jest to bodaj najstarszy – i zarazem największy – kościół dwuwyznaniowy w Niemczech. Regulaminy i umowy prawne dotyczące świątyni, jej własności oraz godzin sprawowania nabożeństw, które katolicy i protestanci zawarli jeszcze w okresie reformacji, obowiązują do dzisiaj. Do katolików należy prezbiterium z barokowym marmurowym ołtarzem, stallami z 300 letnich dębów oraz gotyckim Ołtarzem Mariackim. Ewangelicy użytkują pozostałą część kościoła, z drewnianymi emporami czy też z niezwykle misterną lożą księcia Jan Jerzego III Wettyna. Obie części posiadają swoje własne zestawy organowe, podobno tak zgrane, że nawet przy jednoczesnej mszy obu wyznań nie wchodziłyby sobie w paradę.
Dom St. Petri
Der Bau des Doms St. Petri begann zu Beginn des 13. Jahrhunderts, erreichte jedoch seine endgültige, bis heute erhaltene Form mit spätgotischer Innenausstattung erst Ende des 15. Jahrhunderts. Die Einzigartigkeit des Doms liegt jedoch nicht nur in seiner interessanten Architektur, sondern darin, dass es sich um die älteste und zugleich größte Simultankirche in Deutschland handelt. Die Regeln und rechtlichen Vereinbarungen, die Katholiken und Protestanten zur Nutzung der Kirche, ihrer Besitzverhältnisse und der Gottesdienstzeiten während der Reformation getroffen haben, gelten bis heute. Das Presbyterium mit dem barocken Marmoraltar, den Chorstühlen aus 300-jähriger Eiche und dem gotischen Marienaltar gehört den Katholiken. Die Evangelischen nutzen den restlichen Teil der Kirche mit Holzemporen und der aufwendig gestalteten Loge von Herzog Johann Georg III. von Sachsen. Beide Teile der Kirche verfügen über eigene Orgeln, die so abgestimmt sind, dass sie selbst bei gleichzeitigen Messen beider Konfessionen harmonisch klingen.
Stary wodotrysk (alte wasserkunst)
Jedną z najbardziej imponujących wież charakteryzujących krajobraz Budziszyna jest bez wątpienia Alte Wasserkunst. Pod koniec XV wieku koniecznym było zaopatrzenie rozrastającego się miasta w wodę. Pierwsza, drewniana wieża spłonęła w 1515 roku, kamienną postawiono w 1558 roku, wkomponowując ją w fortyfikacje miejskie - stąd też jej charakterystyczny kształt wieży obronnej. Charakterystyczna budowla to Kamienna, siedmiopiętrowa, okrągła wieża o wysokości 47 m, zwężająca się ku górze. Wieża ciśnień działał ponad 450 lat, aż do roku 1965. Odrestaurowana dwukrotnie, w latach 1982/84 i 2006/07, mieści w sobie muzeum techniki i platformę widokową, na którą wspiąć się można po 184 schodach. Warto to zrobić, podziwiać bowiem stamtąd można nie tylko panoramę miasta, ale i Gór Łużyckich.
Alte Wasserkunst
Eine der imposantesten Türme, die das Stadtbild von Bautzen prägen, ist zweifellos die Alte Wasserkunst. Ende des 15. Jahrhunderts war es notwendig, die wachsende Stadt mit Wasser zu versorgen. Der erste, hölzerne Turm brannte 1515 nieder, und der steinerne wurde 1558 erbaut, in die Stadtbefestigung integriert – daher die charakteristische Form eines Wehrturms. Das markante Bauwerk ist ein siebenstöckiger, 47 Meter hoher, runder Steinturm, der sich nach oben verjüngt. Die Wasserkunst war über 450 Jahre bis 1965 in Betrieb. Zweimal restauriert, 1982/84 und 2006/07, beherbergt sie heute ein Technikmuseum und eine Aussichtsplattform, die über 184 Stufen erreicht werden kann. Von dort aus kann man nicht nur das Stadtpanorama, sondern auch das Lausitzer Gebirge bewundern.
Miniatura miasta w Rynku
Na budziszyńskim Rynku warto na chwilę przystanąć przy brązowym odlewie miasta w miniaturze. Spojrzenie na nie „z lotu ptaka” obrazuje przemyślaną konstrukcję założenia architektonicznego, i pozwala uświadomić sobie zmiany, jakie następowały w nim w ciągu wieków. Wszystkiego można w dodatku dosłownie dotknąć, co pozwala poczuć to miasto dosłownie wieloma zmysłami. Można się również zorientować, gdzie jesteśmy, i udać w dalszą podróż wcześniej obejrzanymi ścieżkami. Miasto, jak przystało na wiekowe założenie, ma bowiem swoje tajemnice i ukryte, niewidoczne przejścia...
Stadtmodell auf dem Marktplatz
Auf dem Bautzener Marktplatz lohnt es sich, einen Moment beim bronzenen Stadtmodell in Miniatur innezuhalten. Der „Blick aus der Vogelperspektive“ zeigt die durchdachte architektonische Anlage der Stadt und lässt die Veränderungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte ergeben haben, erkennen. Alles kann buchstäblich berührt werden, was ermöglicht, die Stadt mit mehreren Sinnen zu erleben. Man kann sich auch orientieren, wo man sich befindet, und die zuvor betrachteten Wege weiter erkunden. Die Stadt, wie es sich für ein altes Bauwerk gehört, birgt ihre Geheimnisse und verborgene, unsichtbare Durchgänge.
Wieża Ciśnień
Tuż przy ruinach klasztoru franciszkanów, niemal w samym centrum miasta, od 1877 roku, miejsce wieży kościelnej zajęła Wieża Ciśnień. Drastycznie rosnąca, podczas rewolucji przemysłowej, liczba ludności miasta powodowała stale rosnące zapotrzebowanie na wodę, której zaczynało brakować. Radni Budziszyna podjęli więc decyzję o budowie nowego zbiornika, stojącego niemal w centrum starówki miasta. Dowiązany do istniejących tu ruin kościoła zbiornik oddano do użytku w sierpniu 1878 roku. Dwa zbiorniki na wodę w górnej części wieży miały pojemność 1000 m3 . W 1936 roku wieża zyskała nowe, wizualnie atrakcyjniejsze nich dotychczasowe pokrycie drewniane górnej części. Zbiornik spełniał swoje zadanie przez ponad 100 lat, do chwili, kiedy w 1967 roku miasto połączono z wodociągiem w Strehli.
Na platformę nad zbiornikami prowadzą 64 stopnie. Pomiędzy zbiornikami a ścianą zewnętrzną znajduje się 42-stopniowa drabina; na dach wejść można było po kolejnej drabinie, o wysokości ponad 6 metrów. Wieża Ciśnień udostępniana jest zwiedzającym podczas specjalnych wydarzeń, organizowanych na terenie dawnego klasztoru
Wasserturm
Direkt neben den Ruinen des Franziskanerklosters, fast im Stadtzentrum, wurde 1877 der Wasserturm errichtet, der den Platz des Kirchturms einnahm. Die während der Industriellen Revolution stark wachsende Bevölkerungszahl der Stadt führte zu einem stetig steigenden Wasserbedarf, der allmählich knapp wurde. Die Bautzener Stadträte beschlossen daher, ein neues Reservoir zu bauen, das sich fast im Zentrum der Altstadt befindet. Der an die Ruinen der Kirche angebaute Behälter wurde im August 1878 in Betrieb genommen. Zwei Wasserbehälter im oberen Teil des Turms hatten eine Kapazität von jeweils 1000 m³. 1936 erhielt der Turm eine neue, visuell ansprechendere Holzkonstruktion im oberen Teil. Der Behälter erfüllte seine Aufgabe über 100 Jahre lang, bis die Stadt 1967 an die Wasserleitung in Strehla angeschlossen wurde. Zur Plattform über den Behältern führen 64 Stufen. Zwischen den Behältern und der Außenwand befindet sich eine 42-stufige Leiter; das Dach konnte über eine weitere Leiter mit einer Höhe von über 6 Metern erreicht werden. Der Wasserturm kann bei speziellen Veranstaltungen besichtigt werden, die auf dem Gelände des ehemaligen Klosters stattfinden.
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa w ramach Funduszu Małych Projektów Polska – Saksonia 2021-2027
Das Projekt wird durch die Europäische Union aus den Mitteln des Europäischen Fonds für Regionale Entwicklung und den Mitteln des Staatshaushalts im Rahmen des Kleinprojektefonds Polen – Sachsen 2021-2027 mitfinanziert