PL
Stare zdjęcie przedstawia wieżę ciśnień, która stoi w dzielnicy Zgorzelca - Ujazd (dawniej Moys). Stara wieża ciśnień powstała w 1911 roku pomiędzy Gablonzer Straße (dziś: ulica świętego Jana) a Moyser Straße (dziś: Krzysztofa Kamila Baczyńskiego). Jednak w połowie lat 20. XX wieku dopływ wody do niezależnej wcześniej wsi nie był już wystarczający i dzielnica została podłączona do wodociągów Görlitz na Leschwitzer Wiesen. Wydobywano także węgiel brunatny, piasek i żwir. Najsłynniejszą kopalnią była Friedrich-Anna-Grube. Pod koniec XIX w. istniała kopalnia węgla brunatnego w Moys (zamknięta w 1928 r.), dwie fabryki sukna oraz fabryka walizek i galanterii skórzanej Arnade, która została tu przeniesiona po pożarze w 1876 r. Wieża ciśnień była używana do zasilania elektrycznego do 1945 roku.
Dziś najważniejszy zabytek dzielnicy znajduje się w katastrofalnym stanie. Od lat chroniona jest siatką na ogrodzonej, zarośniętej posesji, gdzie pozostawiona własnemu losowi powoli i nieubłaganie gnije. I podobno przed wojną z jej szczytu można było podziwiać piękną panoramę dzielnicy, w której mieści się też kilka innych perełek architektonicznych.
DE
Das alte Foto zeigt einen Wasserturm, der im Stadtteil von Zgorzelec Ujazd (früher Moys) steht. Der alte Wasserturm wurde 1911 zwischen der Gablonzer Straße (heute: ulica świętego Jana) und der Moyser Straße (heute: ulica Krzysztofa Kamila Baczyńskiego) errichtet. Mitte der 1920er Jahre reichte die Wasserversorgung des bis dahin selbständigen Dorfes jedoch nicht mehr aus und der Ortsteil wurde an das Görlitzer Wasserwerk auf den Leschwitzer Wiesen angeschlossen. Braunkohle, Sand und Kies wurden ebenfalls ebgebaut. Das bekannteste Bergwerk war die Friedrich-Anna-Grube. Ende des 19. Jahrhunderts gab es in Moys ein Braunkohlebergwerk (1928 geschlossen), zwei Tuchfabriken und die nach einem Brand 1876 hierher verlegte Koffer- und Lederwarenfabrik Arnade. Der Wasserturm wurde bis 1945 für die Stromversorgung genutzt.
Heute ist das markanteste Denkmal des Bezirks in einem katastrophalen Zustand. Seit Jahren steht es durch ein Netz geschützt auf einem eingezäunten, überwucherten Grundstück, wo es, seinem Schicksal überlassen, langsam und unaufhaltsam verfällt. Und angeblich konnte man vor dem Krieg von seiner Spitze aus das schöne Panorama des Viertels bewundern, in dem sich auch einige andere architektonische Perlen befinden.
